മാറാല കെട്ടി കെട്ടി തൂത്താലും തെളിഞ്ഞിടാതൊരു മറയുമായൊരു കോലായില്‍ ഇരുന്നവള്‍ ,മണ്ണില്‍
പുതഞ്ഞു കിടന്ന്നാ പൊട്ടാത്ത കുപ്പിവളകള്‍
നീട്ടിയപ്പോള്‍ വാങ്ങാതിരിക്കാന്‍ തട്ടി തെറിപ്പിച്ചതാരോ
ചോപ്പു വളയിലെ ചോര നിറം ഏറ്റി തണി ര്‍ ത്ത ഇക്കണ്ട
നാളുകള്‍ നീട്ടി ചിരിക്കുമ്പോള്‍ ഏറ്റു വാങ്ങാന്‍ ഓടി വന്നുവോ
പുതഞ്ഞു കിടന്നോരാ ചിത ല്‍ പ്പുറ്റ് പോലും പ്രേമിച്ചു പ്രേമിച്ചു
ഉടക്കാതെ കാത്തു വെച്ചു എനിക്കായി മാത്രമേന്നോണം
കാലങ്ങള്‍ ഏകിയ മുറിപ്പാടുകള്‍ ,ഇക്കണ്ട കാലത്തെ
ആര്‍ക്കാനും വേണ്ടി കോലം കെട്ടി ആടിയ എന്ടെ മനസ്സുംവാരിക്കൂട്ടിയാ കുപ്പിവളകളില്‍ ആഴ്ന്നിറങ്ങി നിറ കോലങ്ങള്‍
ആടുന്നു ഇന്ന് തിറ ഏറ്റം എന്നും നടന്നിടുന്നൂ എന്‍ മുറ്റ ത്തെ
പാശാറു പിടിച്ച തുളസി തറ ക്ക്‌ മുന്നില്‍ .....
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ